رمضان در سفرنامه های خارجی ، وقتی توپ های چرخنده یا زنبورک ها به صدا درآمدند - وبلاگ تکنولوپ

به گزارش وبلاگ تکنولوپ، تحقیق و ترجمه سفرنامه های است که به وسیله گردشگران خارجی از ایران در زمان قاجار نوشته یکی از فعالیت های این روزهای مهرشاد کاظمی است. او که درباره تهران پژوهش می نماید در باره آداب ماه رمضان در این سفرنامه ها حرف های جالبی برای گفتن دارد.

وبلاگ تکنولوپ - مژگان مهرابی: مهرشاد کاظمی، تهران پژوه درباره آداب ماه رمضان در این سفرنامه ها می گوید: تانکوانی، فرانسوی مترجم هیأت اعزامی ناپلئون به ایران نوشته:رمضان ماهی است که در این ماه مسلمانان روزه می گیرنـد و ایرانیـان آداب روزه گرفتن را به مراتب سـخت تر و دقیق تـر از ترک ها رعایت می نمایند هیچ دلیل و بهانه ای نمی تواند آنهـا را وادار بـه تـرک و زیر پا گذاشـتن دسـتورات دینـی کنـد.

قصه های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید

چارلز ادوراد استوارت انگلیسی که در دوره پادشاهی ناصرالدین شاه در ایران حضور داشته، در سفرنامه اش نوشته: سالگرد کشته شدن امام علی بود. روزه داری طولانی مدت درماه رمضان نوعـی هیجان مذهبی در میان مسـلمانان ایجاد می کـرد.... دیروز ایـام روزه داری ماه رمضـان به انتها رسـید و امروز را به عنوان یک عید یا جشن تشریفاتی گرامی می داشتند به ویژه وقتی شاه خواسـتار پذیرش تبریـک و تهنیت دیگران می بود.میدان مملو از زنبورک یا توپ چرخنده بود که بر پشت شترها حمل می شدند و بارگاه قصر پر از دسته جات نظامی بود. قسمت عقب کلاه فرنگی گشوده شـده بود و بنابراین کوه البرز برف گرفته و آسـمان آبی پشـت زمینه بارگاه شاهی شده بود. عده ای از شاهزادگان در سنین مختلف روی سکوی سمت راست تخت شـاهی ایستاده بودند. الیس، سفیر بریتانیا در مقابل آنها ایسـتاده بود و او تنها کسی بود که برای ایسـتادن در آنجا اجازه یافته بود.

کنت سـیمونیچ، سفیر روسیه، که از حضور در انظار به عنوان یک مقام ارشـد دیپلماتیک سـخت متنفـر بود قبلا در عمارت شـاهی به خدمت شاه رسیده بود که به خاطر جراحتش که مانع از ایسـتادن می شد از شـاه طلب عذرخواهی نموده بود. نجبا در مرتبه پایین تری ایسـتاده بودنـد و فرماندهان، افسـرهای بریتانیایی و مقامات اجرایی در سمت چپ و راست حوض طویل مستقر شـده بودند.

جانشین نسخچی باشی با چوب دسـتی در دست در آنجا حضور داشت و گیراترین شخص حاضـر در آن جمع به نظر می آمد. سـرانجام آن لحظه خوش اقبال فرارسـید. توپ های چرخنده یا زنبورک ها به صدا درآمدند و شـاه چاق شـتابان از دروازه ای نه چندان مجلل از اندرونی اش خارج شـد و برتخت جلوس کرد. 2 شـاعر اشـعاری را که به همین مناسبت سروده بودند با صدای تو دماغی قرائت کردند حضار باشـنیدن نام پیامبر تعظیم می کردند و با شـنیدن نام امام اول شیعیان تعظیمی محترمانه تر و با شنیدن نام محمدشاه محترمانه ترین تعظیم را به جا می آوردند. انتها یافتن ایام روزه داری نشـاطی مضاعف در مردم ایجـاد نموده بود و شـعبده بازان و بازیگران تردست کنار خندق شهر نمایش های خود را دوبار اجرا می کردند.