نگاهی به هنجارشکنی های بازیگر هنگ کنگی آنیتا یوئن - وبلاگ تکنولوپ

به گزارش وبلاگ تکنولوپ، آنیتا یوئن وینگ یی (Anita Yuen Wing-yee) هنرپیشه هنگ کنگی که در فیلم های اوایل دهه 1990 از زنان پیشرو و مستقل بود، شخصیت جالب توجهی هم داشت و همیشه مورد تحسین منتقدان بود.

در آن موقع، نحوه بیان شخصیت های او و کوشش برای رسیدن به آنچه در زندگی می خواستند و -در عشق- باعث شد بینندگان زن جوان بیشتر مورد توجه قرار گیرند.

لاو چینگ وان، هم بازی او در فیلمی که در سال 1993 این بازیگر را به ستاره تبدیل کرد، در سال 1998 گفت: آنیتا یوئن در زندگی همین است عزیزم (Cest La Vie, Mon Cheri) بسیار قوی ظاهر شد. او حقیقت را می گوید و به پسرِ ماجرا می گوید: دوستت دارم. این برای دختران چینی بسیار عجیب است. آن نسل هنوز خیلی قدیمی فکر می نمایند. گفتنِ دوستت دارم آنقدر ها هم سخت نیست، اما برای دختران چینی چرا.

با توجه به موضع مستقل یوئن و تصویری که بر صفحه نمایش خلق کرد، شاید عجیب باشد که حرفه او به شیوه ای بسیار متعارف شروع شد. او در سال 1990 در سن 18 سالگی به عنوان دوشیزه هنگ کنگ شناخته شد، اما همواره از پیروزی در این مسابقه کمی سردرگم به نظر می رسید. او در سال 1994 گفت: هرگز خودم را زیبا تصور نکرده ام. فکر می کنم فقط به این خاطر برنده مسابقه زیبایی شدم که راحت به نظر می رسیدم. به همین علت است که هرگز اصرار نکرده ام که روی صحنه با من مانند یک زیبا رفتار گردد.

یوئن در نخستین فیلم خود در سال 1992 نقش کوچکی به عنوان یک مدل داشت؛ روز های خنگ بودن (The Days of Being Dumb) به تهیه نمایندگی پیتر چان هو سان، فیلمسازی که بعدا نقش مهمی در موفقیت او بازی کرد.

او منتقدان را تحت تاثیر قرار داد و به خاطر کوشش هایش جایزه برترین بازیگر نو را در جوایز فیلم هنگ کنگ دریافت کرد. با آنکه همواره دلش می خواست در خط مقدم باشد، اما در بیشتر فیلم های اولیه اش در واقع کار خاصی برای انجام دادن نداشت و تنها جلوه زیبایی به فیلم می بخشید.

با این حال او در درام کمدی قوی تام، دیک و هیری (Tom, Dick and Hairy) ساخته پیتر چان در سال 1993 در نقش مکمل قوی ظاهر شد، اما اواخر همان سال زمانی که نقش یک بیمار سرطانی را در فیلم کلاسیک اشک آور درک یی تونگ سینگ بازی کرد به نظر خودش خوب ظاهر نشد، اما با این وجود جایزه برترین بازیگر زن جوایز فیلم هنگ کنگ را دریافت کرد.

یوئن مانند تمام دیگر بازیگران زن دهه 90 میلادی، پس از آن چندان در خصوص نقش هایش اهل انتخاب نبود. هدف همواره این بود که تا جای ممکن در اوج باشد. اما در تعدادی از فیلم های معاصر مورد توجه پیتر چان ظاهر شد؛ به ویژه او یک زن، او یک مرد است (Hes a Woman, Shes a Man) که در آن در نقش یک پسر بازی کرد. او دومین جایزه برترین بازیگر زن جوایز فیلم هنگ کنگ را برای این نقش دریافت کرد.

یوئن در اوج موفقیت خود مشهور به این بود که کار کردن با او سخت است. اتفاقی در حین فیلمبرداری فیلم جکی چان، آذرخش (Thunderbolt) پرحاشیه شده بود که در آن یوئن صحنه را ترک کرد و به خانه رفته بود، در حالی که چان از او خواسته بود یک روز بیشتر برای فیلمبرداری بماند، که منجر به درگیری طولانی مدتی گشت که 22 سال بعد برطرف شد.

اگرچه او دیگر هرگز به اوج بازی های قبلی خود بازنگشت، اما استعداد بازیگری اش همچنان به وسیله صنعت سینما و بینندگان به رسمیت شناخته شده و در طول دهه 2000 نیز به کار خود ادامه داده است.

منبع: روزیاتو